Tien studenten landschapsarchitectuur aan de slag in Havelte: dorpshuis De Veldkei niet langer schip in de woestijn

Roelof Veldhuis van de gemeente Westerveld springt van een veldkei voor het dorpshuis. Studenten van de Wageningen Universiteit kijken toe. Rechts hoogleraar Sanda Lenzholzer.

Roelof Veldhuis van de gemeente Westerveld springt van een veldkei voor het dorpshuis. Studenten van de Wageningen Universiteit kijken toe. Rechts hoogleraar Sanda Lenzholzer. Foto: Gerrit Boer

Tijdens het rondje om het gebouw maken ze foto’s en filmpjes, nemen de omgeving goed in zich op. Tien studenten landschapsarchitectuur storten zich de komende tijd op dorpshuis De Veldkei in Havelte.

Het dorpshuis, en dan vooral de met stenen geplaveide ruimtes rondom het gebouw, moet veel meer in verbinding staan met het dorp. Die ruimtes, nu nog hoofdzakelijk parkeerplaatsen, moeten één worden met de buurt, met het dorp. En tegelijkertijd spannend zijn en mensen uitnodigen. ,,Dit dorpshuis is geen schip in de woestijn’’, aldus Roelof Veldhuis van de gemeente Westerveld.

Zie daar de schone taak van tien studenten landschapsarchitectuur aan de Wageningen Universiteit (WU). De komende maanden gaan ze met mensen uit het dorp in gesprek, dompelen zich onder in de geschiedenis van Havelte, brengen in kaart hoe het dorp vroeger was en nu is, zowel boven als onder het maaiveld en doen inspiratie op in de volop aanwezige natuur.

Over twee maanden definitieve versies én een goed verhaal

Hun bevindingen, gecombineerd met een flinke dosis kennis en creativiteit, moeten resulteren in een aantal ontwerpen voor een nieuwe omgeving van het dorpshuis. Over een maand zijn er proefpresentaties en over twee maanden moeten de studenten met definitieve versies én een goed verhaal komen.

Ze hebben er zin in, zo bleek dinsdag bij de aftrap in De Veldkei. Niet alleen om voor de plekken waar nu nog saaie betonklinkers liggen iets moois te verzinnen voor het dorp, ze hebben er zelf ook baat bij. De derdejaarsstudenten kunnen er hun bachelor mee afronden. Er staat dus iets op het spel.

,,Wat deze opdracht extra leuk maakt, is het contact met en de inbreng van mensen uit het dorp. Normaal gesproken krijgen we de opdracht om aan de hand van een aantal eisen een ontwerp te maken voor een plek of een gebied. Het sociale aspect speelt dan niet of nauwelijks een rol. Dat is hier wel degelijk zo’’, zegt Anneke Suurmond.

‘Wij gaan wortelschieten in de gemeenschap’

Zij is niet de enige in de groep die er zo over denkt. Tijdens het voorstelrondje blijkt het vertalen van inbreng van de Havelters naar een ontwerp bovenaan het lijstje uitdagingen te staan. Ook de cultuurhistorie van het dorp, de interactie met de natuurrijke omgeving en een stukje stedenbouwkunde worden vaak genoemd. ,,Wij gaan wortelschieten in de gemeenschap’’, concludeerde hoogleraar Sanda Lenzholzer.

,,Wij willen graag jullie onbevangen expertise prostitueren’’, zei Veldhuis van de gemeente Westerveld in de hoop in één klap de volle aandacht van de studenten te trekken. Om er snel en vooral lachend aan toe te voegen: ,,In de zin van jullie expertise gebruiken, natuurlijk.’’

Het gebouw is eigendom van Welzijn Mensenwerk. De gemeente steekt geen cent in het dorpshuis, maar is linksom of rechtsom wel als subsidiegever betrokken bij de inrichting van de buitenruimte, stelde Veldhuis. De ontwerpen kunnen wat hem betreft niet gek genoeg zijn: ,,Zolang de plannen maar uitvoerbaar, betaalbaar en dus haalbaar zijn.’’